براي اين‌كه بدانيم كدام تركيبات غذايي مفيد و كدام يك از آن‌ها واقعا مضر هستند، بيش از هر چيزي بايد به صداي بدن‌مان گوش كنيم، نه مجموعه‌اي از قواعد همگاني. اين گوش سپردن و توجه كردن به بدن، و جدي گرفن علائمي كه از خودش نشان مي‌دهد، هيچ هزينه مالي‌اي براي ما ندارد، اما تجربه‌هاي مهمي را براي ما مي‌سازد. در ادامه با بعضي از مهم‌ترين تركيبات غذايي مشكل‌ساز آشنا مي‌شويم كه معمولا افراد زيادي را آزار مي‌دهند و نبايد همزمان با هم مصرف شوند.
ميوه همراه با وعده غذايي يا پس از آن
نمونه‌ها:
توت‌فرنگي در سالاد
سالاد سالسا يا ميوه انبه همراه با ماهي
پاي سيب يا انواع توت‌هاي تازه به‌عنوان دسر
دليل ايجاد اختلال: ميوه سريعا از معده عبور مي‌كند و براي هضم شدن به روده‌ها مي‌رسد. بنابراين، وقتي كه ميوه را با آن دسته از مواد غذايي تركيب مي‌كنيم كه زمان بيشتري براي هضم لازم دارند (مانند گوشت، غلات سبوس‌دار و حتي ميوه‌هاي كم‌آب مثل موز و آووكادو)، تركيبات غذايي به‌مدت بيشتري در معده باقي مي‌مانند و فرآيند تخمير را شروع مي‌كنند. محققان مي‌گويند كه عملكرد ميوه‌ها در قالب تركيب قندي، چنين اتفاقي را به‌وجود مي‌آورد.
هضم قندها واقعا به‌سادگي پيش نمي‌رود، چون اين تركيبات غذايي سنگين هستند و به حرارت زيادي براي پردازش نياز دارند. به همين دليل است كه بايد ميوه را به‌تنهايي مصرف كرد. علاوه بر اين، ميوه‌ها (خصوصا ميوه‌هاي تازه و فصلي) در گروه مواد غذايي كامل و سرشار از انرژي قرار مي‌گيرند. پس تركيب كردن آن‌ها با پروتئين‌ها و كربوهيدرات‌ها، انرژي خالص و ناب آن‌ها را از بين مي‌برد.
جايگزين: ميوه را ۳۰ تا ۶۰ دقيقه قبل از شروع وعده غذايي مصرف كنيد. وقتي كه ميوه به‌تنهايي و با معده خالي پيش از وعده غذايي خورده مي‌شود، دستگاه گوارشي را براي مواجهه با وعده غذايي آماده مي‌كند. آب موجود در ميوه‌ها، دستگاه گوارش را شست‌وشو مي‌دهند و آن را مرطوب مي‌سازند، فيبرهاي ميوه هم دستگاه گوارش را تميز مي‌كنند و آنزيم‌ها نيز، فرآيند شيميايي هضم را به حالت فعال درمي‌آورند. به همين دلايل است كه مصرف ميوه پيش از وعده غذايي، ظرفيت بدن براي جذب بهتر و مطلوب‌تر مواد مغذي را افزايش مي‌دهد.
پس از پايان وعده غذايي هم حداقل بايد ۳ ساعت تا خوردن ميوه صبر كنيد. البته باز هم بهتر است كه بعضي از ميوه‌ها مانند انواع ملون‌ها را به‌تنهايي مصرف كنيد، چون اين ميوه‌ها حاوي قندها و آنزيم‌هاي زيادي هستند. بنابراين، خوردن ميوه‌ه به‌تنهايي، اولين گام بزرگ در راه پيشگيري از مشكلات مختلف گوارشي است.
مايعات همراه با وعده‌هاي غذايي
نمونه‌ها:
آب درحين وعده غذايي
آب‌ميوه همراه با وعده غذايي
چاي بلافاصله پس از وعده غذايي
دليل ايجاد اختلال: آب در عرض ۱۰ دقيقه از معده عبور مي‌كند. آب‌ميوه نيز به ۱۵ تا ۳۰ دقيقه براي اين عبور نياز دارد. علاوه بر اين، وجود هر مايعي در معده، آنزيم‌هاي ضروري براي هضم پروتئين‌ها، كربوهيدرات‌ها و چربي‌ها را رقيق مي‌كند و كيفيت آن‌ها را كاهش مي‌دهد. همين روند است كه مصرف مايعات همراه با وعده‌هاي غذايي را معمولا به مشكلات گوارشي ختم مي‌كند.
جايگزين: اگر مي‌خواهيد آب بنوشيد، اين كار را حداقل ۱۰ دقيقه مانده به وعده غذايي انجام بدهيد. پس از پايان وعده غذايي نيز حدود يك ساعت تا نوشيدن مايعات صبر كنيد. اگر هم غذاي سنگيني خورده‌ايد، بايد اين فاصله را به بيشتر از يك ساعت افزايش بدهيد.
همراه غذا، ميوه و مايعات نخوريد!
براي اين‌كه بدانيم كدام تركيبات غذايي مفيد و كدام يك از آن‌ها واقعا مضر هستند، بيش از هر چيزي بايد به صداي بدن‌مان گوش كنيم، نه مجموعه‌اي از قواعد همگاني. اين گوش سپردن و توجه كردن به بدن، و جدي گرفن علائمي كه از خودش نشان مي‌دهد، هيچ هزينه مالي‌اي براي ما ندارد، اما تجربه‌هاي مهمي را براي ما مي‌سازد. در ادامه با بعضي از مهم‌ترين تركيبات غذايي مشكل‌ساز آشنا مي‌شويم كه معمولا افراد زيادي را آزار مي‌دهند و نبايد همزمان با هم مصرف شوند.
ميوه همراه با وعده غذايي يا پس از آن
نمونه‌ها:
توت‌فرنگي در سالاد
سالاد سالسا يا ميوه انبه همراه با ماهي
پاي سيب يا انواع توت‌هاي تازه به‌عنوان دسر
دليل ايجاد اختلال: ميوه سريعا از معده عبور مي‌كند و براي هضم شدن به روده‌ها مي‌رسد. بنابراين، وقتي كه ميوه را با آن دسته از مواد غذايي تركيب مي‌كنيم كه زمان بيشتري براي هضم لازم دارند (مانند گوشت، غلات سبوس‌دار و حتي ميوه‌هاي كم‌آب مثل موز و آووكادو)، تركيبات غذايي به‌مدت بيشتري در معده باقي مي‌مانند و فرآيند تخمير را شروع مي‌كنند. محققان مي‌گويند كه عملكرد ميوه‌ها در قالب تركيب قندي، چنين اتفاقي را به‌وجود مي‌آورد.
هضم قندها واقعا به‌سادگي پيش نمي‌رود، چون اين تركيبات غذايي سنگين هستند و به حرارت زيادي براي پردازش نياز دارند. به همين دليل است كه بايد ميوه را به‌تنهايي مصرف كرد. علاوه بر اين، ميوه‌ها (خصوصا ميوه‌هاي تازه و فصلي) در گروه مواد غذايي كامل و سرشار از انرژي قرار مي‌گيرند. پس تركيب كردن آن‌ها با پروتئين‌ها و كربوهيدرات‌ها، انرژي خالص و ناب آن‌ها را از بين مي‌برد.
جايگزين: ميوه را ۳۰ تا ۶۰ دقيقه قبل از شروع وعده غذايي مصرف كنيد. وقتي كه ميوه به‌تنهايي و با معده خالي پيش از وعده غذايي خورده مي‌شود، دستگاه گوارشي را براي مواجهه با وعده غذايي آماده مي‌كند. آب موجود در ميوه‌ها، دستگاه گوارش را شست‌وشو مي‌دهند و آن را مرطوب مي‌سازند، فيبرهاي ميوه هم دستگاه گوارش را تميز مي‌كنند و آنزيم‌ها نيز، فرآيند شيميايي هضم را به حالت فعال درمي‌آورند. به همين دلايل است كه مصرف ميوه پيش از وعده غذايي، ظرفيت بدن براي جذب بهتر و مطلوب‌تر مواد مغذي را افزايش مي‌دهد.
پس از پايان وعده غذايي هم حداقل بايد ۳ ساعت تا خوردن ميوه صبر كنيد. البته باز هم بهتر است كه بعضي از ميوه‌ها مانند انواع ملون‌ها را به‌تنهايي مصرف كنيد، چون اين ميوه‌ها حاوي قندها و آنزيم‌هاي زيادي هستند. بنابراين، خوردن ميوه‌ه به‌تنهايي، اولين گام بزرگ در راه پيشگيري از مشكلات مختلف گوارشي است.
مايعات همراه با وعده‌هاي غذايي
نمونه‌ها:
آب درحين وعده غذايي
آب‌ميوه همراه با وعده غذايي
چاي بلافاصله پس از وعده غذايي
دليل ايجاد اختلال: آب در عرض ۱۰ دقيقه از معده عبور مي‌كند. آب‌ميوه نيز به ۱۵ تا ۳۰ دقيقه براي اين عبور نياز دارد. علاوه بر اين، وجود هر مايعي در معده، آنزيم‌هاي ضروري براي هضم پروتئين‌ها، كربوهيدرات‌ها و چربي‌ها را رقيق مي‌كند و كيفيت آن‌ها را كاهش مي‌دهد. همين روند است كه مصرف مايعات همراه با وعده‌هاي غذايي را معمولا به مشكلات گوارشي ختم مي‌كند.
جايگزين: اگر مي‌خواهيد آب بنوشيد، اين كار را حداقل ۱۰ دقيقه مانده به وعده غذايي انجام بدهيد. پس از پايان وعده غذايي نيز حدود يك ساعت تا نوشيدن مايعات صبر كنيد. اگر هم غذاي سنگيني خورده‌ايد، بايد اين فاصله را به بيشتر از يك ساعت افزايش بدهيد.
دارو ايبوپروفن